Bizi instagram adresimizden takip edebilirsiniz. "@tarihinicinden4" takip etmeyi unutmayın!!!
Çocuklar, ucu yarılmış bir kamışla papirüslere yazarak okuma-yazma öğrendiler. Kamışın adı "calamus" yani kalemdi ve mürekkebe batırılarak kullanılıyordu. Mısır'dan getirilen papirüs çok pahalıydı. Öğrenciler harfleri ve sayıları bal mumuyla kaplı ahşap levhalar üzerine, bir ucu sivriltilmiş öteki ucuysa yazıları silmek için yuvarlatılmış bir metal çubukla yazarak öğrendiler.
Saymak için "calculus" denen çakıl taşları kullanmışlar ya da comput diye adlandırılan parmakla hesap yöntemini uygulamışlardır. Parmakla sayı sayma işleminde, 100 sayısı sağ el işaret parmağı baş parmağın iç kıvrımına değdirilerek belirtiliyordu. 200 sayısı, baş parmağı orta parmağın üzerine koyarak gösteriliyordu.1000 sayısı için serçe parmak kıvrılıyordu, 2000 sayısı için hem serçe hem yüzük parmağı kıvrılıyordu.
Okumak için ise papirüs tomarlarını sağ elle açarken sol elle tekrar sarmak gerekiyordu, ayrıca kelimeler bitişik yazıldığından yüksek sesle heceleme yapıyorlardı. IV. yy'da, ciltlenmiş sayfalardan oluşan "codex" adlı kitaplar ortaya çıktı. Bunların sayfaları kolay açılıyordu.
VII. yy sonunda ise papirüs terk edildi, yerini koyun derisinden yapılan parşömen aldı. Parşömen, papirüsten daha ucuz ve daha dayanıklıydı ancak bir kitap için 60 koyun gerekiyordu.
Aynı dönemde kamış kalemlere göre daha dayanıklı olan kaz teleklerinin ucu yarılarak kalemler yapıldı.
Çin'den gelen kağıdın XIV. yy başında yaygınlaşması sonucunda kütüphane ve manastırlarda el yazması kitapların hazırlandığı scriptorium bölümleri oluşturuldu.
Bizi instagram adresimizden takip edebilirsiniz. "@tarihinicinden4" takip etmeyi unutmayın!!!